80 jaar vrijheid

Gedichten leerlingen basisscholen en 4 mei comités

Gedichten 2024 van en/of namens sprekers 4 mei comités

Gedicht. Ben Ali Libi door Willem Wilmink

Ali Ben Libi, de artiestennaam van Michel Velleman
Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord,
staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi. Goochelaar.

Met een lach en een smoes en een goocheldoos
en een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.

Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
dat Nederland nodig moest worden verlost
van het wereldwijd joods-bolsjewistisch gevaar.
Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.

Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
kon zichzelf niet verstoppen, toen er hard werd geklopt.
Er stond al een overvalwagen klaar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

In 't concentratiekamp heeft hij misschien
zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
met een lach en een smoes, een misleidend gebaar,
Ben Ali Libi, de goochelaar.

En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

Voor Ben Ali Libi, de kleine schlemiel,
hij ruste in vrede, God hebbe zijn ziel.

 

Gedicht 'Niet vergeten!'

Ik heb de doden nooit gezien,

de angst, de massagraven.

Ik heb de honger niet gekend,

de kille grauwe dagen.

 

Ik heb de cellen niet gezien,

ik heb geen vrienden verloren, 

ik heb er niets van meegemaakt 

ik ben daarna geboren.

 

Maar ik heb de foto’s wel gezien, 

van stukgeschoten huizen.

Het grijze oorlogsmonument,

de reeksen witte kruisen.

 

Wat hebben wij ervan geleerd?

De oorlog blijft ons dreigen.

Daarom zal ik op de vierde mei

toch eerbiedig blijven zwijgen

Gedichten 2024 leerlingen basisscholen

Mama

Ooit speelde ik met mijn vriendjes

Ooit lachte ik

Ooit ging ik naar school

Maar nu doe ik niks meer van dat alles

Nu moet ik hard werken

Nu speel ik niet meer met mijn vriendjes

Nu ga ik niet meer naar school

 

Ik weet eigenlijk niet eens waar ik ben

Ik weet eigenlijk niet eens waar mijn ouders zijn

Ik weet eigenlijk niet eens waar mijn vriendjes zijn

Ik zit hier maar in mijn eentje

Er is een vrouw die voor me zorgt

Ik vraag vaak: “Waar zijn mijn mama en papa?”

Ze geeft nooit antwoord

Ik zie vaak soldaten

Ik vraag altijd waar ik ben, maar dan slaan ze mij

 

Vandaag zag ik mijn moeder

Ik glipte uit het houten beddenhok waar het koud is

Ik was bij mijn moeder, ze lag op een truck

Ik zei: “Mama, mama, mama, antwoordt toch.”, maar mama reageerde niet

 

We zaten weer in het houten beddenhok

Het is altijd erg koud daar

Toen ging er een raar alarm af

Ik wist niet wat dat was

Vrouwen begonnen te naaien en te zingen

Ik snapte niet waarom

Een vrouw nam me op schoot en ging mee zingen

 

Toen kwamen er soldaten binnen

Ze zeiden dat we moesten douchen

Ik dacht: “Dat werd tijd.”

Er kwam geen water uit, alleen maar gesis

Ik riep: “Mama, mama, help mij!” 

Maar mama was er niet.

 

Dag en nacht

De zon praat

Praat aan één stuk door

Hij vertelt over de dag

De dag dat het gebeurt

De nacht was net voorbij

Maar de zon kwam niet

Hij was weg

Het bleef donker

Dag en nacht

 

Nog nooit

Nog nooit gezien, gehoord of gekend

Maar ik weet wat het voor jou betekent

Jou herdenken is fijn,

Want het lijkt alsof ik met jou praat of ik je voel

Ik heb jouw situatie in mijn hoofd geprent

Het is net alsof ik je ken, doordat ik jou herdenk

 

Elk jaar een bloem voor jou

Ik mis je, ook al heb ik je nog nooit gezien, gehoord of gekend

Een brief voor degene wie dan ook je bent.

 

Het gedicht over vrede

Vrede fluistert door het avondblauw

Waar stilte spreekt in zachte toon.

De wereld draait in harmonie rond.

In een dans van liefde, vast en bond.

 

Geen wapens, geen strijd, geen haat,

Maar enkel liefde die de wereld omvat.

Een glimlach brengt meer dan een zwaard,

Als vrede over de aarde waakt, onvervaard.

 

Laat ons hand in hand, zij aan zij,

De vrede koesteren,

Laten bloeien als een lelie in elke hartslag,

In elke gebaar,

Later we samen vrede brengen,

Hier en daar

 

Roma, Sinti en Joden

Ze konden er niks aandoen 

Vernedering ,angst, verdriet en vele doden 

Geen enkel menselijk fatsoen 

 

Iedereen leed eronder 

geen eten, geen hoop, geen wonder   

Iedereen was bang 

weken, maanden, jarenlang.

Oorlog en verderf.

in de verte een spoorlijn wegsterft

een grootste menselijke puinhoop

geen hulp, geen duif, alleen zwijgzame wanhoop 

 

En op 5 mei 1945 werd de oorlog gestopt.

Er werden geen bommen meer gedropt. 

Wij zijn weer vrij 

Maar ben ik dan wel blij?

Afschuwelijke oorlog is voorbij 

Maar een nieuwe een stukje dichterbij 

Nu hijsen wij de vlag tot op deze dag.

Kunnen wij twee minuten stilte als het mag! 

 

Strijd en vrijheid

Op 4 mei, de vlag halfstok om te gedenken,

Hun offer, hun strijd, die ons leven schenken.

Op 5 mei, de vlag in de lucht zo vrij,

Vieren we de vrede, voor jou en mij.

 

Met dankbaarheid en respect in ons bestaan,

Gedenken we hen, die zijn heengegaan.

Laat ons hand in hand, in liefde en kracht,

Bouwen aan een wereld zonder haat, zonder macht.

2 minuten stil

Die lijken wel eeuwig te duren

Ik loop stilletjes de trap op

En kijk uit het raam van de zolder

Er is niemand te zien

En ook niets te horen

Maar ooit was hier oorlog

Gaten in huizen

Kapot gegooide ramen

Maar de meesten zagen dagen geen andere plek

Dan een krappe schuilkelder

Ineens hoor ik geluid

De 2 minuten zijn voorbij

En de oorlog al jaren

                                                                           

Voor jou is het niet veilig

Voor mij is dat het wel

Jij leeft in angst

Ik leef in vreugde

Ik heb mijn rechten

Jij bijna geen

 

Het was allemaal niet eerlijk

En dat begrijp ik niet

Iedereen is gelijk

Christelijk of niet

Als we allemaal nou eens zouden beseffen

Dat dat zo belangrijk is

 

Stel je voor, je moet onderduiken

Dat kan je je toch niet inbeelden

Hoe blij je kunt zijn

Met een klein stukje brood

Dat wij weggooien als het op de grond is gevallen

 

We mogen niet vergeten

Wat hen allemaal is aangedaan

 

Bombardement Rotterdam WW2

Daar sta je dan…

naast je huis dat gelijk is gemaakt met de grond

Daar sta je dan…

helemaal alleen, geen vrienden of familie meer

Daar sta je dan…

naast mensen die puin aan het opruimen zijn

Daar sta je dan…

kijkend naar het laatste gebouw dat nog staat

Daar sta je dan…

overal zie je tanks en soldaten met geweren

Daar sta je dan…

naast Nederlandse soldaten met witte vlaggen

Daar sta je dan…

niet wetend waar je naartoe moet

Daar sta je dan…

naast een van de vliegtuigen die je huis hebben verwoest

Daar sta je dan…

kijkend naar rookpluimen die je overal ziet

Daar staan we dan…

nu op 4 mei terugdenken aan de mensen die we hebben verloren voor de vrijheid van Nederland, en dan morgen vieren we al 80 jaar dat Nederland door die mensen bevrijd is. 

4 Mei 

Op 4 mei deze dag hangt de gehele dag de vlag. 

Maar wel halfstok omdat Duitsland ons bij deze lelijke oorlog betrok.

Daardoor hebben veel van ons deze ellende meegemaakt.

En hebben de Duitsers van ons land een bende gemaakt.

Ze zeiden ze gaan werken, maar het tegendeel was waar.

Want wat daar gebeurde was alleen maar heel naar.

 

Herdenkingsdag 4 mei 

Adolf Hitler kwam aan de macht maar dat was geen pracht.

Er vielen heel veel doden waar onder 6 miljoen joden.

Die goede Volendamse piloot ging in de lucht zomaar dood.

Alle mensen die onderdoken hoopten dat er niet werd ingebroken.

Maar oorlog is super slecht en het loopt uit op een gevecht.

Hopen dat dit niet meer gebeurt.

Want dan worden veel mensen hun harten weer gescheurd.

 

Tweede Wereldoorlog 

Oorlog was voor joden niet fijn 

Hitler deed ze erg veel pijn

Ze werden vervoerd met een trein

Deze was heel erg klein

Ze kwamen terecht in een barak

Toen werden ze heel erg zwak 

Ze kregen geen brood 

En uiteindelijk gingen ze dood

Ik sta nu stil bij diegene 

Die sneuvelde de oorlog is eindelijk voorbij

Door die soldaten zijn wij vrij

 

4 & 5 mei 

Die lieve Volendamse piloot, zomaar ineens dood. 

Nog zo’n dappere jongen waarvan zijn familie

nog dacht als hij ons maar niet verlaat, 

toch ontploft door die stomme granaat. 

En dan die arme jongen die de val in is gelokt. 

we zien nu niet meer hoe hij over de straten sjokt. 

Als laatste die waaghals die vrijwillig is gaan werken in een Japans kamp, wat was het toch een ramp. 

Onze 4 helden met mooie spelden, worden vandaag herdacht, tot diep in de nacht.

Gedichten 2023 van en/of namens sprekers 4 mei comités

Vluchten 

Ik moest vluchten voor mijn leven
Zonder een knuffel aan mijn dierbaren te kunnen geven. 

Ik moest alles achterlaten voor het geweld
Geen kus niets mijn laatste uren leken geteld 

Nu zit ik hier op een veilige plek met anderen die moesten vluchten
 Niet alleen en toch alleen, ik mis je. 

Jou liefde blijft aanwezig
Wordt nooit of te nimmer geblust 

Er is geen hand meer in de mijne
Geen mond meer die me kust 

Geen lach meer in de verte
Geen streling door mijn haar 

Niet meer samen zitten
En kijken naar elkaar 

Nog steeds niet te bevatten
is het gemis 

Ik weet nu
Hoe eenzaam eenzaam is.

 

“Ik hoop dat het nooit meer oorlog wordt…,”

ik hoor het mijn vader nog zeggen.

Want hoewel ik het zelf niet heb meegemaakt,

wist hij mij haarfijn uit te leggen…

hoe het zo vreselijk mis kon gaan,

en wat er in die jaren gebeurde.

Hoe één man, in Duitsland was opgestaan

en het leven van zovelen verscheurde.

 

We mogen het nooit vergeten,

alles wat hier ooit is verstierd.

Onze zo fel bevochten vrijheid,

moet blijvend herdacht en worden gevierd.

Maar de toekomst heeft ons anders geleerd,

gelukkig leven wij nu in een vrij land, 

maar opnieuw wordt de vrijheid de rug toe gekeerd,

en is een deel van Europa weer in oorlog beland.

 

En juist dan, als ik zo door het nieuws heen blader,

denk ik terug, aan die woorden…

die ik hoorde van m’n vader:

“Ik hoop dat het nóóit meer oorlog wordt…”

Gedichten 2023 leerlingen basisscholen

De Oorlog

Maar…..

Stel je voor dat de oorlog in jouw land uitbreekt?

Wat zou je dan doen?

Stel je voor dat de eerste bommen vallen?

Hoe zou je je dan voelen?

Stel je voor er is een explosie vlak bij jou in de buurt?

Wat zou je dan denken?

Stel je voor dat je geen dak meer boven je hoofd hebt?

Waar zou je dan naartoe gaan?

Stel je voor je raakt gewond door een explosie?

Wat voor gedachten heb je dan?

Stel je voor je raakt je familie kwijt?

Wat voor emoties heb je dan?

Stel je voor je raakt je gezin kwijt?

Hoe voel je de pijn dan?

Stel je voor dat je in het ziekenhuis belandt?

Denk je dan aan iets ernstigs?

Stel je voor je komt op de begraafplaats waar je familie ligt?

Barst je dan in tranen uit?

Stel je voor dat je goed nieuws over de oorlog hoort?

Komt de blijdschap dan bij je op?

Stel je voor dat je bij de herdenking bent op 4 mei?

Waar ben je dan in je hoofd?

 

De Oorlog

Vandaag is het 78 jaar geleden dat er oorlog was in Nederland.

Gelukkig maar dat het voorbij is, zou ik zeggen.

Helaas kunnen we dat niet zeggen

voor Oekraïne.

Ook al is er zo veel hulp en steun.

Het is daar nu zelfs meer dan een jaar oorlog.

Stel je voor, zomaar weg van  huis, vrienden, mensen en waar je leven was.

Het is mij eigenlijk moeilijk voor te stellen.

Overal lawaai, het koud hebben.

Niet meer naar school, naar werk.

Of zelfs niet meer bij familie.

Ik voel me gelukkig in Nederland.

Ik ben blij dat je jezelf mag zijn.

En doen wat je je wil en kan.

Dus ik ben blij bij mijn familie en vrienden.

En dan zeg ik dat ik blij ben met wat ik heb.

 

Oorlog

Nu en vroeger

Altijd al geweest

 

Hoe zou jij het vinden

Als je rustig lag te slapen

Totdat je wakker wordt van een bom

 

Je moet vluchten

Snel met de trein

Weg van huis en niets kan mee

Totdat je veilig bent

Maar…… Alles is weg

Vreemd land, vreemd huis, vreemde spullen

 

Het klinkt niet van nu

In heel veel landen in het oorlog

En gebeurt dit

Dat kan toch anders

 

De nare tijd

Iedereen heeft pijn in zijn hart.

Risico voor je leven had je zeker.

En je kon nergens anders aan denken dan:

Wanneer is het voorbij? Wanneer is het vrede?

Niemand durft eruit, zelfs niet om te kijken of er vrijheid was.

En eindelijk zingen de vogels hun lied en toveren ze de zon achter de wolken.

 

Vrede 

Een dag zonder vrede                                  

is een dag zonder vriendschap.

Een dag van oorlog

is een dag van de dood.

Een dag zonder geweld

is een dag met liefde.

Kom doe er wat aan want

een dag zonder ruzie

is dag van vriendschap.

 

4 MEI 

Het is lang geleden maar wij mogen het nooit vergeten Oorlog en zinloos geweld waarin mensen zoals jij en ik pijn en ontberingen hebben gekend, velen van hen stierven door uitputting en ziekte of werden weggevoerd en gingen hun dood tegemoet, laten wij gedenken even stilstaan als eerbetoon aan hen, die hun leven gaven voor onze VRIJHEID.

 

Oorlog 

Daar stond Hitler dan op zijn balkon.

Te zeggen dat het allemaal beter kon. Daar denken  we nu elk jaar aan terug. Die twee minuten zo snel en zo vlug. Al die tegeltjes waar niemand meer naar kijkt. Het lijkt wel of iedereen het ontwijkt. Duizenden joden werden weggevoerd met de trein. Laat het alsjeblieft de laatste zijn.

 

Nagedacht over de doden

4 en 5 mei  worden de oorlogsslachtoffers herdacht, 

wat er in de geschiedenis gebeurde hadden we nooit verwacht.

Op 4 mei was de oorlog eindelijk voorbij, 

op 5 mei waren de wapens opzij. 

Nu in 2023 wordt er voor de zoveelste keer over nagedacht, 

het wordt herdacht alsof het gisteren was. 

De oorlog is voorbij we zijn allemaal heel blij 

en de joden zijn weer vrij. 

De wederopbouw was breder en de strijd om te eten was voorbij, 

daarom herdenken wij, 4 en 5 mei.

 

Bevrijding 

78 jaar geleden zijn wij bevrijd

van een hele vervelende oorlogstijd

5 jaar lang angst en beven

Eindelijk konden we er weer zonder leven

Geen hongerwinter geen angst

Vooral dat duurde het langst

 

Ik leef gelukkig niet in oorlog en geweld

En ken geen angst voor bommen en soldaten,

Of voor verraders die hun eigen land vergaten

Hoe mensen hun huizen moesten verlaten

En in concentratiekampen zaten

Meestal waren hun jood

En werden zomaar gedood

Gelukkig leef ik niet in deze tijd

En zijn wij 78 jaar geleden bevrijd.

 

Afgenomen vrijheid 

Al 85 jaar geen oorlog meer in Nederland.

We zijn nu in een wereld van vrede beland.

Maar bijna een eeuw geleden was dat wel anders.

In 1940 viel Duitsland Nederland binnen, wie kon zo'n vreselijke aanval ooit verzinnen?

Op 15 mei 1940 gaven we ons over, de lichten doofde, alles werd vanaf toen anders.

De joden en zigeuners leden het meest onder de bezetting.

Al hun vrijheid werd hun ontnomen, en uiteindelijk werden ze afgevoerd naar Polen.

Daar werden ze uiteindelijk gedood, 'het waren verschrikkelijke mensen' dat vonden de Duitsers van een jood.

Ook zigeuners werden afgeslacht, gelukkig wordt dat op de dag van vandaag nog steeds herdacht.

 

Vrede

Oorlog is machtslust, bommen aan de kust.

Oorlog is beter willen zijn, kijk om je heen, kijk naar de pijn.

Waarom geen vrede? Zoals we het al jaren deden?

Je wil meer land, denk aan je eerste maatje, hij woont in jouw land, denk aan die band.

Denk aan die band.

Kijk hoever we zijn gekomen, kijk om je heen, naar de groene bomen.

Zouden de goden doden?

Zouden ze dat doen? Zouden ze dat doen voor een beetje macht en wat poen?

Denk na voordat je iets zegt of doet, denk aan al dat verdriet en bloed.

Bijvoorbeeld bij je medemens, in de zomer niet meer lekker zwemmen, of een optreden van je favoriete band, in het circus niet meer leeuwen temmen.

In de geschiedenis een zwarte vlek, oorlog is gek, oorlog is gek.

 

Op de vlucht 

Er waren mensen die rondzwierven,

Soldaten die stierven.

Er zijn er duizenden gedood.

Allemaal in nood.

Mensen op de vlucht,

Bommen in de lucht.

Alle joden hadden het niet fijn,

Want Hitler deed hen pijn.

Ze zaten in kampen.

Daar gebeurde verschrikkelijke rampen.

Wanneer zijn ze nou vrij,

Wanneer komt die bevrijding dichterbij.

Ik hoop dat oorlog overgaat.

En dat het dan niet meer komen gaat.

Oorlog was niet fijn!

Waarom kan er nou geen vrede zijn.

Dat is een groot verschil,

Maar om die oorlog zijn we nu 2 minuten stil.

Gedichten 2022 van en/of namens sprekers 4 mei comités

De Demon - Gerrit Komrij 

Het is een sport om met gestrekte vinger

te wijzen naar de goeden en de kwaden.

Ik houd het liever bij de binnendringer

die in mij zelf verlangt naar euveldaden.

Twee zielen huizen in ons en ze heten

ons meestal-kwade en soms-betere ik.

Ik hoor ze altijd. In mij woedt hun vete.

Straks klopt de demon weer. Vrees ik zijn tik?

De vrede om ons is maar schijn van vrede.

Ons eerste ik voert oorlog met ons tweede,

ik word zó weer de ander die ik ben.

Zolang ik mijn gehate ik maar kén

en in de gaten houd ben ik niet bang.

Elk uur van lauwheid is een uur te lang.

Gedichten 2022 leerlingen basisscholen

Ik voel de vrijheid

Zacht en pluizig

Het is mooi zoals de lucht

Ik voel de vrijheid

En ik proef de vrijheid

Slagroom, honing en frisse lucht

Ik voel de vrijheid

Zacht en pluizig

 

Vrijheid

Het is eindelijk voorbij

De wereld kan weer ademen

Opeens kan ik genieten van alles om me heen

Het is eindelijk voorbij

Geen gedachten, maar mijn hart die spreekt

Het lijkt alsof ik vleugels heb

Het is eindelijk voorbij

De wereld kan weer ademen

 

Die ene dag

Dat de vrijheid kwam

En dat de lucht weer open ging

Die ene dag 

Dat de zon zich weer liet zien

En de vogeltjes weer begonnen te zingen

Die ene dag

Dat de vrijheid kwam

 

De tweede wereldoorlog

  Het was 5 mei.

  Iedereen was blij.

 We waren aan het denken. 

 Hoe we vrijheid aan alle mensen konden schenken.

 Iedereen is vrij.

 Daarmee zijn wij nu blij.   

Nu alleen herdenken.

 Aan de mensen.

 Die we geen vrijheid konden schenken.

Daarvoor …. Nu 2 minuten stil...........

 

Vrijheid 

Vrijheid is veilig spelen op de plek waar jij wilt zijn.

Vrijheid is kunnen leven zonder angst geweld of pijn.

Liefde is elkaar vergeven. Daar is vrijheid bij gebaat.

Vrijheid is in liefde en vrede leven zonder muur of prikkeldraad.

 

Een lesje voor de mensheid 

Op deze aarde valt nog veel te verbeteren. 

Wij vinden vrijheid maar normaal, maar in een dictatuur is dat heel anders. 

Daar heb je geen vrijheid van pers, geloof, meningsuiting, en soms zelfs niet van seksuele geaardheid. 

Hier moeten we wat aan doen, en snel ook, anders is onze aarde straks helemaal verpest. 

Je kunt in sommige landen ook niet eens jezelf zijn zonder in elkaar te worden geslagen. Dit vind ik dus niet normaal, dus bij deze:

Doe normaal hier op aarde, voordat het te laat is.

 

Vrijheid

Een gedicht over vrijheid…… hoe moet ik dit nu maken?

Wij zijn vrij en hebben het goed. Ik weet niet hoe het anders moet.

Maar in andere landen hebben mensen het koud, vallen er doden en is er oorlog. Hoe moet je dit nu voorkomen?

Ik kan er niet over schrijven, want ik weet niet hoe het moet. 

Ik weet wel dat het niet oké is. 

Iedereen moet vrij kunnen zijn om wat voor reden dan ook.

Als je op een vrouw valt, of op een man, als je voor bent of tegen, of je joods bent of katholiek, als het maar voor iedereen goed is.

 

Vrijheid

Dit is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. 

Er zijn duizenden mensen, die in oorlog leven als je het zo berekent.

Een oorlogstijd is het vreselijkste wat een mens kan overkomen.

Angst, spanning, verdriet.

Het doet wat met een mens, als je zoiets ziet.

Kogels, die om je oren vliegen, getto’s volgepropt met joden.

Stuk voor stuk tientallenduizenden doden.

Maar waarom? Dat wisten ze niet. 

Deden ze iets verkeerd?

Hadden ze een andere god vereerd?

Ja, alleen omdat ze jood waren, werden ze op gruwelijke manieren vermoord tijdens razzia’s, en in concentratiekampen.

En zei je iets verkeerds, of was je tegen Hitler?

Dan werd je verhoord en gemarteld en op transport gezet.

Al die bevelen!

Ik zeg hier nu op deze plek: Vrijheid is om te delen!!!!

Iedereen een beetje. Zo wordt de wereld steeds een beetje mooier.               

Leve de Oekraïne!           Iedereen is gelijk!          Peace!

 

Vrijheid

In de wereld valt nog veel te verbeteren zoals demonstreren tegen racisme. Ik ben misschien wat oppervlakkig, maar het is zo.

Als er iemand een jongen is, en met een jongen verliefd over straat loopt, moet hij bang zijn om niet in elkaar geslagen te worden. 

Ikzelf vind dit niet normaal.

Of ben ik nu de enige, die zo denkt?

Ik weet bijna zeker dat heel veel mensen dit abnormaal vinden. 

Weet je waar dit op lijkt?

Op de Tweede Wereldoorlog. Toen je met een joodse ster over straat liep, moest je ook bang zijn om niet in elkaar geslagen te worden. 

Dit is nu soms ook aan de gang, want er zijn helaas nog steeds mensen, die niet zichzelf kunnen zijn, omdat er geen plaats is voor een afwijkend zelfbeeld.

‘Ik moet op het ‘goede’ geslacht vallen, want anders ben ik niet veilig’.

Dus…. Als het aan mij ligt, moet dit anders. NU !!!